We spreken van een neurocognitieve stoornis als er een verandering in je hersenen optreedt, waardoor je denkvermogen achteruit gaat.
Bij een neurocognitieve stoornis is het functioneren van je hersenen aangetast. Dementie is de meest voorkomende vorm, maar zeker niet de enige. Klachten die horen bij een neurocognitieve stoornis, zijn wanen en hallucinaties, angsten, veranderingen in stemming en het uiten van emoties, slaap- en eetproblemen, agitatie, agressie en apathie. Ook moeite met spreken (afasie), het herkennen van personen en voorwerpen (agnosie) en het uitvoeren van complexe handelingen (apraxie) komen voor. Bijna altijd wordt je zelfstandige functioneren er ernstig door belemmerd. Dit vraagt veel extra zorg van je omgeving.
Een neurocognitieve stoornis kan verschillende oorzaken hebben.
Het stellen van de diagnose is niet altijd gemakkelijk, omdat niet altijd duidelijk is wanneer de klachten precies zijn begonnen en wat de aanleiding was.
We onderscheiden drie hoofdtypen binnen de neurocognitieve stoornissen. Daaronder valt een groot aantal verschillende varianten. We noemen de meest voorkomende:
Een combinatie van verschillende stoornissen is ook mogelijk: je kunt bijvoorbeeld Alzheimer hebben, gecombineerd met vasculaire dementie. Je hebt dan een gemengde neurocognitieve stoornis.
Het Centrum Senioren biedt verschillende behandelmogelijkheden voor neurocognitieve stoornissen. Het Centrum kan je vertellen welke (combinatie) van behandeling het meest geschikt is en hoe je je hiervoor kunt aanmelden.
Wij geven je hoop! Samen werken we aan behapbare doelen, die (opnieuw) betekenis geven aan je leven en je helpen in je herstel. Zo verandert je psychiatrische kwetsbaarheid van ‘te groot om te overzien’ in ‘klein genoeg om mee te leven’.